MD 102 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 12

คำสอนของยาย ต ๖๓ พอดี พอดี การจัดอาหาร หรืออะไรก็แล้วแต่ มากเกินไป ก็ไม่ดี น้อยเกินไป ก็ไม่ดี ต้องให้พอดีๆ เอาพอดีๆ ถึงจะดี 102 ไม่ได้บันทึกวันที่

102

๑๐๒ ถ้าหยาบลงตัวปุ๊บ ละเอียดจะลงกลาง ลูกจะมีความสุขมาก ไม่มีความทุกข์เลย 102

4.5 การฟังธรรม 4.6 อานิสงส์ของการฟังธรรม 82 บทที่ 5 ศีล คืออะไร 5.1 ศีลกับเป้าหมายชีวิต 5.2 คําแปลและความหมาย 5.3 วัตถุประสงค์ของการรักษาศีล 5.4 ประเภทของศีล บทที่ 6 ศีล 5 ปกติของความเป็นมนุษย์ 6.1 ศี

ในบทนี้กล่าวถึงการฟังธรรมว่ามีความสำคัญอย่างไรและมีอานิสงส์อย่างไร รวมถึงการรักษาศีลและวัตถุประสงค์ของการมีศีล ศีล 5 ถือเป็นปกติของความเป็นมนุษย์ โดยศึกษาวิธีการรักษาศีลและธรรมที่เกื้อกูลต่อการปฏิบัติ

ที่มาอาราธนาให้ทรงปรินิพพานว่า “ดูก่อนมารผู้มีบาป ภิกษุผู้เป็นสาวกของเราจักเป็นผู้ฉลาด ได้รับแนะนำ แกล้วกล้า พหูสูต ทรงธรรม ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม เป็นผู้ปฏิบัติชอบ ประพฤติตามธรรม เรียนกับอาจารย์ของต

การฟังธรรมมีความสำคัญต่อการพัฒนาจิตใจและการเข้าถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ผู้ฟังธรรมควรมีคุณสมบัติเพื่อให้การฟังเกิดประโยชน์สูงสุด เช่น ไม่ดูแคลนหัวข้อและผู้แสดงธรรม อย่ามีทัศนคติว่าเราไม่สามารถเข้าใจ

บทที่ 6 ศีล 5 ปกติของความเป็นมนุษย์ 1. ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ ตั้งใจงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ 2. อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ ตั้งใจงดเว้นจากการลักทรัพย์ 3. กาเมสุมิจฉาจา

บทที่ 6 ถามเกี่ยวกับศีล 5 ซึ่งเป็นหลักในการใช้ชีวิตอย่างปกติของมนุษย์ โดยมีการตั้งใจงดเว้นจากการทำบาปต่าง ๆ เช่น การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติมิชอบ และการดื่มสุรา ศีลมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตอย

23. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่ฉันแลบลิ้น การนำไปใช้ การนำไปใช้ 24. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า 25. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า การนําไปใช้ 26. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า การนำไปใช้ 27. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า

ในบทนี้มีการอธิบายถึงแนวทางการรับประทานอาหารของภิกษุที่ถูกต้อง เช่น ไม่ควรทำเสียงดังขณะรับประทาน และไม่ควรเลียหรือลบลิ้นขณะกินอาหาร เพื่อแสดงถึงความมีระเบียบและความเคารพต่ออาหาร รวมถึงข้อควรปฏิบัติในก

2. สุตมยปัญญา ปัญญาที่เกิดจากการศึกษาเล่าเรียน หรือได้ยินได้ฟังมาจากผู้อื่น 3. ภาวนามยปัญญา เป็นปัญญาที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ปัญญาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปรารถนาให้พระภิกษุเข้าถึงคือปัญญาที่เกิดจากก

บทความนี้กล่าวถึงประเภทของปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะปัญญาที่เกิดจากการศึกษา (สุตมยปัญญา) และจากการปฏิบัติธรรม (ภาวนามยปัญญา) ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงย้ำว่าปัญญาอันแท้จริงคือ อธิปัญญาที่มีความรู้คร

สัมพุทธเจ้าถึงสามัญญผลที่ละเอียดประณีตยิ่งขึ้นไป 5.3 พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประกาศพระพุทธคุณ ก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะทรงแสดงสามัญญผลที่ละเอียดประณีตยิ่งขึ้นไปนั้น พระองค์ได้ รับสั่งกำชับให้พระเจ้าอ

บทความนี้พูดถึงการประกาศพระพุทธคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยมีพระเจ้าอชาตศัตรูเป็นผู้ฟัง โดยทรงอธิบายถึงสภาพของพระองค์ในฐานะพระอรหันต์และนำเสนอสัจธรรมอันงดงามที่พระองค์ได้เผยแพร่ให้กับมนุษย์และเทวดา ซึ

บทที่ 6 คุณธรรมที่ทำให้เป็นผู้บริสุทธิ์ ก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะตรัสอธิบายถึงสามัญญผลเบื้องสูงยิ่งๆ ขึ้นไป พระพุทธองค์ทรง วางรากฐานความเข้าใจในเรื่องของการบวชให้กับพระเจ้าอชาตศัตรู ดังต่อไปนี้ 6.1

บทที่ 6 อธิบายถึงความสำคัญของแรงจูงใจในการบวชตามหลักพระพุทธศาสนา โดยปูพื้นฐานความเข้าใจเกี่ยวกับการบูชาเพื่อสิทธิ์ของความบริสุทธิ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อธิบายถึงความแตกต่างระหว่างฆราวาสและผู้ประพฤติพ

6.2 ข้อปฏิบัติเบื้องต้นของพระภิกษุ เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงแรงจูงใจ และเป้าหมายของการบวชจบลงแล้ว ได้ตรัสต่อไปอีกว่า “เมื่อบวชแล้วสำรวมระวังในพระปาฏิโมกข์ ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจร มีปรกติเห็นภั

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงแรงจูงใจในการบวชและข้อปฏิบัติต่าง ๆ ที่พระภิกษุต้องสำรวม เช่น สำรวมระวังในพระปาฏิโมกข์, มีอาชีพบริสุทธิ์, ถึงพร้อมด้วยศีล, การคุ้มครองทวารในอินทรีย์, การมีสติสัมปชัญญะ และการ

เนื้อหาบทที่ 7 สามัญญผลเบื้องกลาง 7.1 สามัญญผลเบื้องกลาง 7.2 ละนิวรณ์ได้ ใจย่อมเป็นสมาธิ 7.3 นิวรณ์ 7.3.1 กามฉันทะ 7.3.2 พยาบาท 7.3.3 ถีนมิทธะ 7.3.4 อุทธัจจกุกกุจจะ 7.3.5 วิจิกิจฉา 7.4 ความหมายของสมาธ

บทที่ 7 เหล่านี้กล่าวถึงสามัญญผลเบื้องกลาง โดยเริ่มต้นจากนิยามของสมาธิและลักษณะของใจ พูดถึงนิวรณ์เช่นกามฉันทะ, พยาบาท, ถีนมิทธะ และอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีความหมายและประเภทของสมาธิ พร้อมด้วยการบรรยายเกี่

8.3 สามัญญผลลำดับที่ 2 เมื่อผู้เจริญภาวนาบรรลุวิปัสสนาญาณแล้ว ถ้ายังสามารถประคับประคองจิตให้เป็นสมาธิ แน่วแน่ ต่อไปอีก จิตย่อมบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น ผ่องแผ้ว สุกสว่างยิ่งขึ้น ปราศจากกิเลสและอุปกิเลส จึงมีป

บทความนี้พูดถึงการบรรลุวิปัสสนาญาณและการประคับประคองจิตให้เป็นสมาธิ เพื่อให้จิตบริสุทธิ์และเกิดฤทธิ์ทางใจ หรือมโนมยิทธิ โดยอิงจากคำสอนของพระพุทธเจ้า ภิกษุที่มีจิตเป็นสมาธิและปราศจากกิเลสจะสามารถนำจิตไ

โลกวิทู อนุตฺตโร ปุริสทมุมสารถี สตฺถา เทวมนุสสานํ พุทโธ ภควา” ซึ่งเราท่องจนจำได้ขึ้นใจนั้นมี ความหมายว่าอย่างไรบ้าง 1) อธิบายพุทธคุณบทว่า อรห์ คำว่า อรห์ ก็คือ พระอรหันต์ หมายถึง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทร

บทความนี้อธิบายความหมายของบทพุทธคุณ "อรห์" ซึ่งแปลว่า "ไกลจากกิเลส" และ "ควร" โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นพระอรหันต์ที่ควรแก่การบูชาและยึดเป็นแบบอย่าง นอกจากนี้ยังอธิบายบทคำว่า "สมฺมาสมฺพุทฺโธ" ซึ่งห

สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ที่ 10 ใน 25 พุทธวงศ์ โดยสรุปคือ อุบาสก อุบาสิกาผู้เป็นเอตทัคคะด้านต่าง ๆ ในศาสนาของพระสมณโคดมสัมมา สัมพุทธเจ้านั้นจะได้รับพุทธพยากรณ์ครั้งแรกในสมัยพระปทุมุตรสัมมาสัมพุทธเจ้าเหม

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาชีวิตและบารมีของอุบาสก อุบาสิกาที่เป็นเอตทัคคะในศาสนาพุทธ รวมถึงการที่พวกเขาได้เรียนรู้และปฏิบัติตามหลักธรรมต่างๆ ในการสวนแสงสว่างทางจิตวิญญาณ โดยมีการเน้นที่การสร้างบารมีผ่านก

ก็ต้องทํามาหากินด้วยความขยันหมั่นเพียร ต้องไม่เกียจคร้าน เพราะคนเกียจคร้าน ย่อมไม่สามารถทำงาน ใดๆ ได้สำเร็จ นั่นคือ ไม่สามารถตั้งตัวให้เป็นหลักฐานมั่นคงได้ จึงไม่มีทางที่จะบรรลุเป้าหมายชีวิตแม้ เพียงร

การทำมาหากินด้วยความขยันหมั่นเพียรเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้ประสบความสำเร็จในชีวิตและอาชีพ โดยต้องลดความเกียจคร้าน และควรพัฒนาความรู้ให้ทันสมัยเพื่อให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลก นอกจากนี้ การเลือกหุ้นส่

102 DOU สูตรสำเร็จ ก า ร พั ฒ น า อ ง ค์ กร และเศรษฐกิจ

เรียกว่ายัชโญปวีต เท่ากับเป็นการประกาศและปฏิญาณตนว่าเป็นพรหมจารีที่จะต้องเชื่อฟัง ครูบาอาจารย์ ต้องมีความประพฤติเรียบร้อย ต้องเคารพต่ออาจารย์ทุกโอกาส และต้องเรียน อยู่ในสำนักของอาจารย์อย่างน้อย 12 ปี

อาศรม 4 เป็นลำดับขั้นแห่งวิถีชีวิตในศาสนาพราหมณ์ แบ่งออกเป็น ยัชโญปวีต, คฤหัสถ์, วนปรัสถ์, และ สันยาสี การดำเนินชีวิตเหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อบรรลุโมกษะ โดยมีอิทธิพลต่อชีวิตสังคม มีข้อกำหนดเฉพาะสำหร

การเกิดขึ้นของนิกายตันตระดำรงอยู่นานถึง 3 สมัยด้วยกัน คือ สมัยแรกมีชื่อเรียกว่า มนตรยาน (Mantrayana) ซึ่งได้เริ่มต้นในพุทธศตวรรษที่ 8 แต่เพิ่งจะมีการเผยแพร่คำสอน อย่าง จริงจังหลังจากพุทธศตวรรษที่ 10 น

นิกายตันตระได้เริ่มต้นในพุทธศตวรรษที่ 8 โดยมีมนตรยานเป็นจุดเริ่มต้น และได้รับการเผยแพร่ในพุทธศตวรรษที่ 10 นิกายนี้มุ่งเน้นการสร้างเวทมนตร์เพื่อช่วยให้การแสวงหาพระโพธิญาณเป็นไปอย่างราบรื่น หลังจากนั้นใ

4.3.3 สาเหตุที่ทำให้พระพุทธศาสนาเสื่อมจากอินเดีย ทั้งที่พระพุทธศาสนาถือกำเนิดในประเทศอินเดีย แต่ต่อมาในขณะที่พระพุทธศาสนา แผ่ขยายและเจริญรุ่งเรืองไปในดินแดนต่าง ๆ ทั่วโลก พระพุทธศาสนาในอินเดียเองกลับเ

พระพุทธศาสนาเกิดขึ้นในอินเดียและเคยเจริญรุ่งเรือง แต่เสื่อมลงเนื่องจากสาเหตุภายในที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของพระภิกษุสงฆ์ที่รับผิดชอบในการเผยแผ่และปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะการลดจำนวนพระอรหันต์และการศึกษาเพียงด